Karen Johnson jest pisarką i matką trójki dzieci mieszkających w stanie Wisconsin. Pisze o wszystkich sprawach związanych z rodzicielstwem. Dziś ma dla nas kolejną ważną radę. Karen pisze:
”Nie porównuj swojego dziecka z innymi dziećmi. Nie porównuj swojego domu do domów innych ludzi. Nie porównuj się do innych matek.
Wszyscy to słyszeliśmy. Wiemy, że nie powinniśmy tego robić. Ale i tak to robimy. Dlaczego moje dziecko nie czyta na poziomie Twojego dziecka? Twoje dziecko umie już jeździć na rowerze? Mój nie chce nawet próbować. Moje dziecko nie może złapać piłki, a Twoje wygląda jak supergwiazda na boisku. Co ja robię źle? Co jest nie tak z moim dzieckiem?
To są porównania, które wszyscy dokonujemy. Są to pytania, które wszyscy zadajemy. A prawda znajduje się tutaj:
Dziecko, które nie umie jeszcze czytać, może być najlepszym sportowcem w szkole.
Najlepszy sportowiec w szkole może zmagać się z matematyką.
Dziecko, które zmaga się z matematyką, może być artystycznym geniuszem.
Artystyczne dziecko może mieć dysleksję.
Dziecko z dysleksją może spędzać wolny czas na wolontariacie w schronisku dla zwierząt.
Dziecko, które jest wolontariuszem może nie mieć prawdziwych przyjaciół w szkole.
Dziecko bez przyjaciół w szkole może być utalentowane muzycznie.
Muzyk może nadal spać przy zapalonej lampce w wieku 7 lat.
Dziecko, które nadal śpi przy zapalonej lampce w wieku 7 lat, może być najbardziej grzeczny w klasie.
Najbardziej grzeczne dziecko w klasie może jeść tylko 3 rzeczy i histerycznie płakać, gdy jest zmuszony do spróbowania nowych produktów.
Dziecko, które je tylko 3 rzeczy, może być uzdolnione.
Uzdolnione dziecko może mieć słabe umiejętności społeczne i zostać wyśmianym na placu zabaw.
Dziecko, któremu dokuczają na placu zabaw, mógł być pierwszym na ulicy, który jeździł na rowerze.
Pierwsze dziecko na ulicy, które jeździło na rowerze może cierpieć na paraliżujący lęk i ADHD.
Dziecko z lękiem i ADHD może być tancerką konkurencyjną z salą pełną nagród.
A dziecko z pokojem pełnym nagród może nie umieć jeszcze czytać…
To jest odpowiedź. Odpowiedź na pytanie, dlaczego moje dziecko nie jest takie, jak dziecko sąsiadki czy przyjaciółki. I tak jak wszyscy mają swoje tajemnice – niektórzy z są niesamowicie niepewni… niektórzy walczą z niepłodnością… niektórzy walczą z nałogiem… niektórzy toną w długach… niektórzy walczą przez nieszczęśliwe małżeństwo… niektórzy musieli stawić czoła nadużyciom… niektórzy są śmiertelnie chorzy – my też mamy też sekrety dotyczące naszych dzieci. Zastanawiamy się, czy inni ludzie wiedzą, i co widzą. A co najgorsze, co inni o nich mówią.
Ważne jest, aby pamiętać, że każdy rodzic, który widzi, że Twoje dziecko ma trudności z czytaniem, ma również dziecko, które stanęło przed innym trudnym wyzwaniem. I ten rodzic miał dokładnie te same myśli, które masz Ty.
Moja trójka dzieci czasami z łatwością, a czasami i z trudem pokonała wiele przeszkód. Mam dziecko, które czytało wcześnie. Mam wspaniałego sportowca. Mam dziecko, które jest niezwykle miłe i wrażliwe – to cechy wrodzone i nie mogą być nauczone. Ale każdy z nich także borykał się, czasem poprzez łzy, by sprostać wyzwaniu. A nasze trudności są dalekie od zakończenia.
Nie spałam w nocy zastanawiając się, co robię źle. Albo co może być z nimi nie tak. Dlaczego było to takie trudne? Oto moja odpowiedź: Nic nie jest złe. Czy to oznacza, że przestaję z nimi pracować? Nie. Ale to oznacza, że przestaję porównywać. Albo jeśli wciąż porównuję je (i siebie) z innymi, po prostu akceptuję, że na osi czasu dzieciństwa moje dzieci są właśnie tam, gdzie powinny być w tej chwili.
I nie ma w tym żadnej ”awarii”.
Zobacz także – Znana pedagog ujawnia 5 powodów złego wychowania dzieci. Każdy rodzic powinien to przeczytać!
